نویسنده کودک و نوجوان افزود: جایزه کتاب ماه و سال، موجب رشد و توسعه کتاب‌خوانی و راهنمای مخاطبان برای انتخاب اثر برتر است.
نجفی درباره داوری آثار جایزه کتاب ماه و سال کودک و نوجوان گفت: به‌طور کلی وقتی کتابی انتخاب می‌شود و برای بررسی پایانی می‌آید، ویژگی‌هایی داشته است و در سطح متوسط رو به بالا قرار دارد. وقتی آثار به مراحل بالاتر می‌آید رقابت تنگاتنگ می‌شود و فکر می‌کنم سختی‌های کار داوری همین بزنگاه‌هاست. گاهی دو اثر شانه به شانه یک‌دیگر هستند و علی‌رغم میل باطنی، ناگزیر یکی باید حذف شود اما در واقع این حذف شدن چیزی از ارزش‌ها و ظرفیت‌های آن اثر کم نمی‌کند و چه بسا این کتاب به چاپ‌های مکرر هم برسد.
داور جایزه کتاب فصل پاییز افزود: داوری، ضوابط و ویژگی‌های خاص خودش را دارد و یک کار جمعی است. در داوری جدای از ویژگی‌های کیفی اثر، بحث کمیت آرا به میان می‌آید و وقتی رای اثری دو به سه برسد نشان دهنده این است که رقابت تنگاتنگی وجود دارد و درنهایت با یک اختلاف، اثر برگزیده انتخاب می‌شود. گزینه‌های دوم و سوم را هم نمی‌توانیم بگوییم اثر برگزیده نیستند، اما طبق آن، سلیقه داوری در رتبه‌های بعدی قرار می‌گیرند.
نویسنده رمان «راز خانه‌ی سه‌ خواهرون» تاکید کرد: نگاه من به این موضوع‌ بیشتر جنبه پدیدارشناسانه دارد. وقتی کل این حرکت را از بالای یک تپه فرهنگی نگاه می‌کنیم می‌بینیم تمام جوانب آن حرکت مثبتی است که با عنوان جایزه کتاب ماه و سال برگزار می‌شود.
وی با بیان اینکه راه‌اندازی جایزه کتاب حرکت مثبت و خوبی است، ادامه داد: مجموع این فعالیت‌ها در نهایت به بحث کتاب و کتاب‌خوانی کمک می‌کند و برای خانواده‌ها، بچه‌ها، مربیان و کتابدارها یک شاخص و معیار است که به انتخاب‌شان جهت می‌دهد.
داور جایزه کتاب ماه و سال برای بهتر شدن روند برگزاری این جایزه عنوان کرد: خوب است تا آنجا که در حوزه فعالیت و اختیار یک سازمان می‌گنجد، تمام ظرفیت‌های ادبیات کودک و نوجوان رصد و خریداری شود و به اصطلاح یک ارزشیابی اولیه روی کتاب‌هایی که متوسط به پایین هستند (با احترام به نویسندگان) انجام و مشخص شود چه آثاری به اصطلاح بالا نمی‌آید. در ادامه، کتاب‌هایی که از نظر کیفیت و ظاهر کتاب و همچنین از لحاظ تکنیکی و محتوایی قابل قبول است دیده شده و به مراحل بالا برسد.
نجفی درپایان گفت: پیشنهاد می‌کنم مجموعه‌ی این تجربه از نقطه شروع و فرآیند برگزاری این رویداد جمع‌آوری شود. اگر این تجربه جمع‌بندی شود و سپس به‌شکل مدون و مکتوب درآید، می‌شود در قالب جزوه در دانشگاه‌هایی که رشته ادبیات کودک تدریس می‌شود مورد استفاده قرار بگیرد و یا به دست مربیان ادبی در کانون پرورش فکری و سایر نهادها برسد. این انتقال تجربه برای فراگیر شدن این جریان فرهنگی در حوزه کتاب اتفاق خوبی است و نتایج مثبتی به همراه دارد.